رابطه رستاخیز و مهدویت 

ما پیروان اسلام ناب محمدی به رستاخیز بزرگ یا قیامت کبری باور داریم. در این راستا باید دوران پیشاظهور یعنی غیبت را که سرد و تار است، دوران جنینی این جهان بشمار آورد و روند ظهور را نه آخرالزمان، که بایستی آغاز زمان و سرآغاز زندگی راستین بشر دانست. در ادبیات قرآنی میان قیام و قیامت رابطه‌ای ظریف و لطیف برقرار است. از این‌رو باید به رابطه معاد یا رستاخیز با مهدویت بپردازیم.
کد خبر: ۱۵۰۲۹۴۹
نویسنده دکتر محمدهادی همایون - پژوهشگر و استاد دانشگاه
 
نکته مهم این است که پیرو ناب امام زمان بودن فقط بسته به دوران غیبت یا ظهور نیست و در زمان غیبت نیز با داشتن سزاواری و قابلیت می‌توان به پیشگاه‌شان رسید و حتی از ایشان مأموریت گرفت. ظهور امام زمان(عج)را می‌توان پیش‌درآمد حرکت انسان‌ها و رساندن آفرینش به روزگار رستاخیز دانست که نه‌تنها روز آشفتگی جهان بلکه روز رسیدن انسان به‌سرمنزل بایسته اوست. لازمه این حرکت جمعی، همانا حکومتی فراگیر است که دادگرانه خواهد بود و از آغاز تاریخ، کوشش پیامبران در جهت برپایی آن متمرکز بوده و بنابر اسلام ناب محمدی، از سوی مهدی موعود(عج) در آخرالزمان برقرار می‌شود. از این‌رو قیام موعود به‌عنوان موضوع بنیادین و محوری تاریخ بشر مطرح است.
به دیگر سخن، بنابر روایات پس از طوفان دولت نوح(ع) برپا گردید. سپس در اوج ظهور پیامبران سلسله ابراهیمی بود که یوسف(ع) به حکومت رسید و قرآن از آن به‌عنوان تمکن در زمین یاد کرده که به‌نظر می‌رسد سطح آن از دولت نوحی فراتر بوده و قرآن از زبان یوسف(ع) همان تمکن را تنها بخشی از ملک یا نیک‌شهریاری برشمرده. با پایان دوران موسی و پیامبران موسوی است که ملک سلیمان برپا می‌گردد. این برترین نوع حکومتی است که بنابر درخواست سلیمان نبی(ع) و پیش از آخرالزمان در زمین برپا می‌شود اما حضرت عیسی(ع) به‌‌عنوان پیامبر اولوالعزم به آسمان رفت که هنوز زنده است و باور داریم در آخرالزمان بازمی‌گردد تا در دولت کریمه به حکمرانی بپردازد. سرانجام، خاتم پیامبران است که ملک منسوب به ایشان همانا ملک آخرالزمان است که به‌دست فرزندشان مهدی موعود(عج) محقق می‌گردد. واژه ملک می‌تواند بیانگر حکومتی باشد که ضمن برقراری پیشرفت‌های زمینی، بشریت و هستی را برای اتصال به ملکوت فرا ببرد و تعالی بخشد.  از سوی دیگر، اهریمن دو مأموریت بنیادین دارد که نخست گمراه ساختن بشریت است و کشاندنش به اسفل‌السافلین و دیگری مقابله با برپایی ملک عظیم آخرالزمان یا نیک‌شهریاری موعود. اهریمن می‌کوشد حزبش به برپایی حکومتی برسلطه و فراگیر دست‌یازد که این تمدن شیطانی را می‌توان در چهره نظم نوین جهانی کنونی بازدید. اهریمن برای رویارویی با حزب‌ا‌لله و بندگان خاص خدا سوگندهایی خورده از جمله آیه ۱۶سوره اعراف: «بر سر راه روشن و راست تو کمین می‌گذارم و می‌نشینم». او سوگند خورده در برابر صراط مستقیم بایستد که بنابر سوره حمد، راه کسانی است که خدا آنها را از دهش ‌ویژه و نواخت خاص خود گرانبار کرده و نعمت بخشیده. برخی روایات این راه مستقیم و روشن را امام علی(ع) دانسته‌اند. البته مأموریت جهانی اهریمن با فرارسیدن موعود پایان می‌یابد و او بنابر روایاتی به‌دست حضرت مهدی(عج) یا عیسی(ع) در روز قیام نهایی کشته می‌شود و فلسفه وجودی‌اش با برپایی ملک آخرالزمان به پایان می‌رسد و دیگر نیازی به حضورش برای معنادار کردن آفرینش نیست.  ادامه دارد 


newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها